از سری پست های «در ایام قرنطینه چه کار کنیم؟»
خلوت با خودِ خودِ خدا
آدم ها نیاز به خلوت دارند، با خودشون. گاهی نیاز دارند با همدیگه خلوت و معاشرت کنند. اما گاهی هم نیاز دارند با خداشون خلوت کنند؛ خودِ خودِ خدا. قرنطینه اجباری تو این یک ماه باقیمونده تا ماه مبارک رمضان فرصت خوبی برای خلوت دوستانه با خداوند متعاله. برای همین سری به مفاتیح الجنان زدیم:
- ماه شعبان
اگه اوضاع بهار سال 99 مثل 98 دل‌درد نباشه، ماه شعبان که تو فروردین و ایام تو خونه موندن ماست ایشالا سراسر غرق شادی میلاد اهل بیت (ع) هست. با این حال، اعمال مخصوص ماه شعبان رو فراموش نکنیم:
- روزه در ماه شعبان (که به فرموده امیرالمومنین(ع) روزه ماه شعبان، وسواس دل و پریشانى‌هاى جان رو از بین مى بره.)
- هر روز هفتاد مرتبه بگویید: أَسْتَغْفِرُ ا... وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ (گفتن عادی این ذکر حدودا 80 ثانیه زمان نیاز داره)
- خواندن صلوات شعبانیه در وقت ظهر
- خواندن مناجات شعبانیه (به قول علامه شهید مرتضی مطهری انسان وقتی این دعا رو می‌خونه می‌فهمه که اصلًا روح نیایش در اسلام یعنی چه!)
- ذکر مداوم صلوات «اللهم صل علی محمد و ال محمد»
تو خلوت‌هاتون با خدا، دیگران رو هم فراموش نکنید. دعای خالصانه اثر داره؛ مثل نور بالا میره. پس برای رفع بلای پیش اومده، شفای بیماران و برای یاری معنوی پزشکان و پرستاران جان برکفِ این روزها، دعا کنید. مثلا دعای هفتم صحیفه سجادیه که با عبارت (یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ) شروع میشه. کوتاه ولی پرمعنا دعایی که امام دهم(ع) فرمودند: آل محمد این دعای امام چهارم(ع) را در هنگام بلا می‌خواندند.
ما رو هم دعا کنید.
